wie heeft nog zin?

Wie heeft er nog zin in een verhaaltje over wat ligorthese gedoe? Nee? Bespaar jezelf dan de moeite van het verder lezen en ga iets zinnigs doen. Ja? Ha heerlijk dan mag ik even gallen! Vandaag hadden we weer een vervolg op de vorige ligorthese aanpassing. Er zat pasgarantie op en dus had ik een paar weken geleden maar weer een afspraak gemaakt.
Helaas voor mij stond ik er dit keer alleen voor, geen hulp van "onze"Welzorger. Misschien dacht onze professional dat ook, want hij belde halverwege de ochtend of hij ook vroeger kon komen en wel tweeenhalf uur vroeger! Ik stop met het schoonmaken van de rode bessen waarvan ik jam zou gaan koken en vertrek naar het dagverblijf om Jasper op te halen. Zijn zomervakantie start ineens wel erg vroeg.
Net als de vorige keer arriveert onze prof in een "zomer-in-Zeeland"tenue, geen werkkleding voor deze man. We nemen Jasper mee naar zijn kamer om hem in zijn orthese te leggen. De orthesemaker  vertelde vorige keer dat hij slapend een orthese kan maken en natuurlijk vindt hij de orthese prima. Ik leg gewoon Jasper te laag. Wanneer hij Jasper hoger legt merkt hij al snel zelf dat Jasper zorgt dat hij laag komt te liggen. Jasper kantelt namelijk altijd zijn bekken en zakt onderuit. Zijn benen liggen niet goed in de daarvoor bestemde plaats, maar ach dat mag, dat is goed. Volgens mij zakt Jasper niet goed met zijn rug in de orthese, maar daar voelt hij niet aan. Tja, dan moet je maar goed in je orthese blijven liggen he. Op alles een antwoord en de oplossing op alles: een zitbroek! Daar stuurde hij vorige keer ook op aan, maar die heb ik geweigerd. Samen met "onze" Welzorger legde ik toen uit dat Jasper met zitbroek ook onderuit zakt. Ook vandaag heb ik dat nog maar uitgelegd en ja, wanneer hij met zijn voeten loszit in zijn zitorthese (de zitkuip van de rolstoel) doet hij dit ook zonder dat hij zich afzet op zijn voeten.
Nu is de orthese dus mee voor gleufjes en liesbandjes met kussentjes. Vreselijk! Ik heb hem beloofd dat wanneer er rode striemen ontstaan of gaat irriteren van de warmte dat ik hem dan bel. Hij geeft er niets om en komt dan vrolijk weer langs. Ik weet in ieder geval dat ik alleen afspreek als mijn Welzorgmaatje erbij kan zijn! Ik doe het niet meer alleen. Als moeder ken ik mijn kind het best, zei de prof in ligortheseland, maar dat wil blijkbaar niet zeggen dat ik iets zinnigs weet te melden over een ligorthese. Overruled, met dat gevoel bleef ik achter. Jammer, maar voor de liefhebbers: wie weet lezen jullie binnenkort meer!